Mówią o szkole

Z Grotowskiego wspominam wolność wypowiedzi, polot nauczycieli, różnorodność zainteresowań uczniów i naszą niezwykłą więź.

Z czasów w Grotowskim najlepiej wspominam wspaniałą atmosferę, która wpłynęła na efektywność nauki i na moje samopoczucie. Podejście do nauki w Grotowskim sprawiło, że nauka nie była karą tylko przyjemnością.

Nauczycielki i Nauczyciele oraz moi znajomi i znajome, których poznałem w liceum uwrażliwili mnie też na kwestie polityczno-społeczne i pomogli wykształcić zdrowy, krytyczny stosunek do naukowych autorytetów.

Większość moich ulubionych wspomnień pochodzi z licznych szkolnych wycieczek zagranicznych, jednak często myślę o samej atmosferze, która panowała (pewnie dalej panuje) w szkole. Wspominam tę przestrzeń jako bezpieczną, pełną wyrozumiałości i niezwykle miłych ludzi — zarówno uczniów, jak i nauczycieli.

Trzy lata spędzone w 21SLO to moja największa baza wiedzy – to tam poznałam klasyczne dzieła i największych twórców szeroko pojętej kultury – literatury, filmu, filozofii, sztuki itd. Utwierdziłam się też w przekonaniu, że można funkcjonować zdrowo i bezpiecznie w różnorodnym środowisku, z poszanowaniem dla wszelkiej „inności”.

Co wyniosłem z Grotowskiego? Przede wszystkim wyniosłem siebie, szkoła pozwoliła mi odnaleźć własną tożsamość, wydobyć ją z bałaganu, w którym spędziła długie 17 lat. 21 SLO dało mi nie tylko pasję, którą odkryłem na jednym z kółek, ale też masę wartościowych znajomości, przyjaźni i doświadczeń.

Gdyby nie Grotowski, prawdopodobnie nie byłabym teraz tu, gdzie jestem, nie miałabym takiej odwagi do realizowania własnych projektów i mówienia tego, co myślę.

Grotowski pokazał mi, że nauka może być przyjemna, a liceum można ukończyć z dobrym wynikiem i jednocześnie poświęcać się swoim pasjom. Szkolną etykę próbuję kontynuować i wprowadzać do mojego codziennego życia — wzajemny szacunek, uprzejmość, ciężka praca, ale również niezwykle miła atmosfera, pełna akceptacji i ogólnej wesołości, bez zbędnego dystansu między uczniami i nauczycielami.